Bizim Çocuklar Filmi’nin Veysel’i
27 ŞubKeyfim Yerinde
9 ŞubYeşilçam’da Serçe Çocuk
8 KasHamburg Asmin Tiyatro bu yıl 2. sini hazırladığı 19-20-21 Ekim 2018 tarihlerinde Edebiyat-Tiyatro Buluşma’sında Benim Yeşilçam’ım adlı kitabımdan esinlenerek, Ferman Karayiğit tarafından yazılıp yönetilen Yeşilçam’da Serçe Çocuk performansıyla, ben de sahneyle ve okurlarımla buluşmuş oldum.
Kitabım Benim Yeşilçam’ım ile harmanlaşmış performans zaman zaman beni çok dugulandırdı ve gerçeğin taa içini tüm bedenimde ve içimde hissettim.
Hayat döngüsünün bir çok olayını yeniden hissetmek hiç de kolay değildi. Orhon Arıburnu derken, Sıraselviler Liva sokaktaki baba evim adeta gözümün önüde canlandı. Kanlı 1 Mayıs, ilkyardım hastanesi, taksilerin bagajlarında taşınan yaralılardan asfalta akan kan damlaları, Osmanlı Bankası’nı bekleyen mavi bereli asker, anamın daima hazır demli çayı, babamın Arıburnu ile tavla partileri, misafirlerle dolup taşan soframız.
Firuzağa’ya inen yolda Sami Hazinses’in kardeşim Bülent’e Ümiiit diye seslenip, sarılmaya çalışması, Yadigar Ejder’in babamın filmlerindeki halleri, arşivde elime geçen lobilerdeki yüz ifadesi hepsi sahnede tam karşımda duruyorlardı, sanki…Çok gerilere gidip gidip geldim, heyecan, hüzün, acı hepsi birbirine karıştı.
Hele babam, o zaten sahne boyunca hep benimleydi, hatta ben değil tamamen o oynadı rolümü, bu onun performansıydı ben sadece görünendim. Hidayet Pelit biliyorum, dünya döndükçe sen hep sahnedesin.
oya Pervin Pelit
8 Kasım 2018 Hamburg
Keyfim Yerinde
12 Oca50 yaşından sonra göçe zorlanmışım.
Bir elim yağda, bir elim balda,
Umurumda mı dünya?
Hayır!
Yerim, içerim, gezerim
Ohhh hayat bana güzel!
Ne gam ne tasa, günümü gün ederim.
Nerede akşam, orada sabah, ser çulu yat aşağı
Boşvermişim dünyaya!!
Bir zalimim bir zalim,
Atarım tutarım hatta asarım keserim.
Herkese tepeden bakarım,
Hep bana, hep bana
Yer, içer, gezerim.
Ne kokarım, ne bulaşırım.
Ne paylaşır, ne hissederim.
Ezer geçerim, ne sevgim var ne de saygım.
İnsan desen insan değil, hayvan desen hayvan değil
Boş vermiş bir boş canlıyım.
Ha yaşamış ha yaşamamış, hatta çok yaşamış
Amma da lüzumsuzum..
Ben bunu çoktan hak etmişim.
Yürüü
Anca giderim.
Oya Pervin Pelit,
3.11.2017 Hamburg.
https://www.facebook.com/photo.php?v=10201476807625451&set=o.158735307608374&type=2&theater
21 HazPelit
21 HazHer birimiz dağıldık, bir yerlere
Birimiz Adana’nın yolunu tuttu
Birimiz İstanbul’un tepelerinde,
Birimiz Almanya’nın puslu havasında
Bu 3 Pelit olsa da olur olmasa da, diğer Pelit’ler sağ olsun.
Bir köklü ağaç idik; dal verdik, meyve verdik,
iş-aş verdik, şan-şöhret verdik, gönül-aşk verdik,
H E P V E R D İ K
Ağaç büyüdü, büyüdü..
Alan gitti, kapan gitti
Hiçbir şey veremez oldu
Ağaç susuz kalakaldı, koca gövdesiyle
Önce meyveler döküldü sağa sola, ardından dallar kırıldı.
Toprağı kurak, güneşi küs, mekanı karanlık…
Ağaçta bir umut; elbet bir gün güneşle barışık, aydınlanacak mekan
Kökleri sağlam ağaç yeniden yeşerecek, PELİT …